Te z Was, które znają mnie prywatnie, wiedzą, że zawodowo zajmuje się marketingiem. Z założenia na blogu miały się nie pojawiać wpisy dotyczące tej sfery mojego życia, ale w związku z burzą (a może trochę na przekór tej burzy), która od dwóch dni przetacza się przez media, chciałabym Wam napisać o pewnej kampanii skierowanej do kobiet.
Kampanii, która daje do myślenia, jest fajnie zaplanowana i przeprowadzona. I trafia do grupy docelowej z bardzo ważnym i potrzebnym przekazem…
Nie, nie oszalałam. Po prostu nie zamierzam pisać o kampanii „Nie odkładaj macierzyństwa na potem.” Nie chcę budować zasięgu czemuś, z czym absolutnie się nie zgadzam i co wręcz obraża moje uczucia (i tak dorzuciła swoje trzy grosze wczoraj na Instagramie).
Chcę Wam napisać o kampanii, która chociaż z założenia nie jest kampanią społeczną, to jednak dotyka ważnego moim zdaniem problemu i mobilizuje Polki do zastanowienia się nad pewnymi kwestiami. Wiecie już o jakiej kampanii mowa?
Tak. Chcę dziś napisać o kampanii NaroDove Piękno, która ruszyła miesiąc temu i za chwilę będzie miała swój wielki finał. Za kampanią stoi marka Dove i jest to działanie typowo sprzedażowe, ale też kolejna kampania tej marki, która zwraca na siebie uwagę – bez zbędnej kontrowersji i pokazywania nieprawdziwych obrazów.
Mamy loterię („kup i wygraj”). Mamy celebrytkę, która podpisuje się pod akcją (w tej roli piękna Dorota Wellmann). Mamy wreszcie fajną aplikację, która pozwala nam zaprojektować własną koszulkę z hasłem „Jestem piękna, bo…” (jeśli nam się poszczęści, możemy wygrać koszulkę ze swoim hasłem).
Ale nie o wygraną tutaj chodzi (przynajmniej z mojego punktu widzenia). Najważniejszy jest moment, kiedy projektujemy koszulkę, a potem oglądamy ją wśród innych podobnych na stronie akcji.
Z raportu, który powstał w oparciu o wyniki badań zleconych przez Unilever przed startem kampanii, dowiadujemy się, że tylko 6% Polek uważa, że się za piękniejsze niż przeciętna. Za to aż 71% Polek twierdzi, że w dzisiejszym świecie odczuwa presję związaną z koniecznością bycia piękną. Czy to oznacza, że chociaż presja jest tak duża, tak niewiele z nas stara się jej sprostać? A może te starania spełzają na niczym?
Myślę, że problem tkwi w tym, w jaki sposób postrzegamy piękno. Bombardowane przez media wizerunkami nierealnych wręcz kobiet, zaczynamy stawiać znak równości między wspaniałym wyglądem a pięknem. I tylko w tym aspekcie postrzegamy piękno. A przecież to nie tak… Przecież piękno jest w nas – niezależnie od wagi, wymiarów, długości włosów czy koloru oczu.
Bo jak pisze w swoim felietonie Dorota Wellmann:
„Wszystkie jesteście piękne. Nie ma kobiet idealnych, a kobiecości nie mierzy się w centymetrach i kilogramach. Nie ważne co myślą o nas inni, ważne Jest to, co myślimy o sobie! Zacznijmy się lubić i akceptować siebie. Dbajmy o duszę i ciało. Od tego powinna się zacząć nasza praca nad sobą.”
Kiedy piszę ten tekst, do akcji dołączyło 319 468 Polek. Mam nadzieję, że kiedy go przeczytacie, będzie to kilka (a może nawet kilkanaście osób więcej). Nie namawiam Was do kupowania produktów Dove, nie namawiam do wchodzenia na stronę akcji (chociaż zabawa w projektowanie koszulek jest naprawdę fajna).
Chciałabym tylko, żebyście w komentarzu dokończyły zdanie: „Jestem piękna, bo…”.
A potem codziennie, już same dla siebie zastanawiały się nad różnymi alternatywnymi zakończeniami tego zdania. Na pewno jest ich wiele. :)
P.S. Firma Unilever nie płaci mi za ten tekst. Piszę o kampanii NaroDove Piękno, bo uważam, że powinno być o niej głośniej. Głośniej niż o tym, co tak bardzo podniosło nam wczoraj ciśnienie. :P
Artykuł Nie zdążyłam pojechać do Tokio i do Paryża, ale jestem piękna, bo… pochodzi z serwisu po trzydziestce / blog.
